Aslında bir çok konu var...

Nedenlerin arasına sıkışmış bir sürü his var...

Yaşanma ihtimali olan, ama asla yaşanamayacak olan anı var...

Gelişme-Sonuç münakaşasında kaybetmiş bir kalp var...

Aslında, tahmin ettiğimizden daha fazla konu var.

Biz sadece, yüzeysel yaklaşıp, uzaktan dokunur gibi yapmakla mükellefiz bu hayatta...

Uzaktan...

-Mış gibi...

Garip ve değersizleştiren aslında sizce de bu değil mi?

Korkusuzca yaşamak varken, hep bir şeylerin arkasına saklanıyoruz, saklambaç oynar gibi.

Sonra ya da saklanırken, 'tam istediğimiz gibi' olanı görünce, yakasına yapışıyoruz;

Görmek istediğimiz çünkü o, onun gibi biri...

Savaşı yine aslında kendimizle verirken, saklandığımızı unutuyoruz; sahi neden saklandın?

Neyden saklandın?

İşte bundan!

Kendinle savaşmamak adına saklandığın o yerde, yine sırf 'kendine göre' olduğu için, kendinle farkında olmadan  savaşmaya başlıyorsun...