Hiç kimsenin bilmediği bir bok çukuru. Kimse bilmiyor çünkü herkesin çukuru kendine kazılı.

Demiş ya şair ‘gelmeyeceğini bile bile beklemek, utandırmaktır aşkı’ ne utanmaz aşkmış arkadaş.

Bekliyoruz…

Güzel havalarda bekliyoruz, kötü havalarda bekliyoruz…

Vazgeçmenin ihtimal dahilinde olmadığı havaları bile atlattık, ama yok…

Zaman siliyor…

Ümitleri,

Heyecanı,

Gençliği…

Hislerimizde yaşatabildiğimiz kadar genç kalabiliyoruz zamanın amansız askerleri ilerledikçe.

Sonuç belli işte…

İçi boşalmaya yüz tutmuş yalnızlıklar…