yeşillenmiş kafalarınızı,
uyuşmuş bedenlerinizi...
Sizlere bir şekilde ihtiyacı olan insanlardan uzak tutun. Bazen insanlar tutunacak dal ararlar, suda ki karınca misali. Sizler hayatlarına girdiğiniz zaman bütün güçleriyle o sudan çıkmak için çabalıyorlar. Bunu bile bile onların hayatına girmek için çabalarken siz, gittiğiniz de ölüme terk ediliyorlar. Resmen o insanları ölüme terk ediyor gibi gidiyorsunuz.
Tabi ki ölmeyecek kimse.
Ama o hikayelerde ki aşağılık adam olma yolunda çok güçlü bir adım atmış oluyorsunuz.
Sessizlik en büyük özgürlüktür.
