İçi boşalmış yalnızlıklardan, içi boşalmış insanlara uzanan, uzunca bir süre geçirdik...
Pembe düşler kurarken, düş kurmaya çalışır olduk...
Temiz aşkı ararken, aşkı bulmayı umar olduk...
Bak pembe panjurlu ev filan demiyorum 'temiz' diyorum, sadece temiz!
Sahi biz hangi ara bu hale geldik?
Yalan sevmeyiz dedik, en çok yalanı biz söyledik,
Aşk dedik en çok aşkı biz kirlettik...
Biz ne hale geldik?
Hangi ara bu hale geldik?
sap ile samanı ne zamandır ayıramayacak kadar basit olduk, düşünemez olduk?
Kelimelerim çalınırdı benim vaktinde, şimdi insanlığıma, var oluşuma göz dikmişler resmen.
Anlayabilmek gerçekten bir mucize...
Şu bataklıkta kaybolmuş dünya da hala temiz kalabilmek mucizeler ötesi...
Her şey teknik, taktik; aşkı, işi, arkadaşlığı...
Yok arkadaş,
Beni bırakın siz devam edin;
Bu kainat benim dünyam değil, ya da siz defolun artık burası size göre bir yer değil.
